Witamy na naszej stronie

Porady prawne, pisma procesowe, pełna obsługa prawna

kancelaria prawna

Zapraszamy

Pozycja 2

Zapraszamy na stronę główną :)

Oby ten dzień był udany :)

Pozycja 3

Reklama

Polecamy to co najlepsze:

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Konieczne jest zapewnienie, aby eksploatacja instalacji nie prowadziła do pogorszenia jakości gleby i wód podziemnych. Warunki pozwolenia powinny zatem obejmować odpowiednie środki zapobiegania emisjom do gleby i wód podziemnych oraz regularne nadzorowanie tych środków, aby uniknąć wycieków, rozlewów, awarii lub wypadków podczas eksploatacji sprzętu i w trakcie magazynowania. Aby wykryć ewentualne zanieczyszczenie gleby i wód podziemnych na wczesnym etapie i, aby w związku z tym podjąć odpowiednie działania naprawcze przed rozprzestrzenieniem się zanieczyszczenia, konieczne jest także monitorowanie gleby i wód podziemnych pod kątem substancji stwarzających zagrożenie. Określając częstość monitorowania, można rozważyć rodzaj środków zapobiegawczych oraz zakres i przypadki ich nadzorowania.

Wykorzystanie rozpuszczalników organicznych przy niektórych czynnościach i w niektórych instalacjach powoduje emisje związków organicznych do powietrza, co przyczynia się do tworzenia na poziomie lokalnym i transgranicznym utleniaczy fotochemicznych, powodujących szkody w zasobach naturalnych oraz mających szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi. Należy zatem podjąć środki zaradcze przeciw wykorzystaniu rozpuszczalników organicznych oraz ustanowić wymóg przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji dla związków organicznych oraz przestrzegania odpowiednich warunków eksploatacji. Operatorzy powinni mieć możliwość spełniania wymogów planu redukcji emisji, zamiast przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji określonych w niniejszej dyrektywie, w przypadku gdy istnieją inne środki, takie jak stosowanie produktów lub technik o małej zawartości rozpuszczalników lub niezawierających rozpuszczalników, stanowiące alternatywne sposoby równoważnej redukcji emisji.

Jest niezwykle istotne, by instytucje sporządzały i regularnie aktualizowały plany naprawy określające działania, jakie instytucje te powinny podjąć w celu naprawy swojej sytuacji finansowej po jej znaczącym pogorszeniu. Plany te powinny być szczegółowe i oparte na realistycznych założeniach obowiązujących w ramach szeregu wiarygodnych, pesymistycznych scenariuszy rozwoju sytuacji. Wymóg sporządzenia planu naprawy powinien być jednak stosowany proporcjonalnie, z uwzględnieniem systemowego znaczenia danej instytucji lub grupy i jej powiązań, w tym za pomocą wzajemnych systemów gwarancyjnych. W związku z tym wymagana treść planów naprawy powinna uwzględniać charakter źródeł finansowania danej instytucji, w tym wzajemnie gwarantowane finansowanie lub zobowiązania, oraz stopień, w jakim wsparcie w ramach grupy jest prawdopodobne. Instytucje powinny być zobowiązane do przedłożenia swoich planów właściwym organom w celu przeprowadzenia pełnej oceny, obejmującej między innymi sprawdzenie, czy plany te są kompleksowe i czy umożliwiają przywrócenie rentowności instytucji w rozsądnym terminie, nawet w okresach bardzo trudnej sytuacji finansowej.

W takim przypadku bardzo prawdopodobne jest, że będzie istniał interes publiczny przemawiający za postawieniem instytucji w stan restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i zastosowaniem instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zamiast uciekania się do standardowego postępowania upadłościowego. Cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny zatem obejmować zapewnienie ciągłości funkcji krytycznych, aby uniknąć negatywnych skutków dla stabilności finansowej, ochronę środków publicznych poprzez ograniczenie do minimum możliwości nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego dla instytucji będących na progu upadłości, a także ochronę objętych gwarancją deponentów, inwestorów, środków finansowych i aktywów klientów.

Dwuetapowy proces wyboru oparty na uporządkowanym chronologicznie wykazie państw członkowskich i przeprowadzony przez zespół niezależnych ekspertów sprawdził się jako uczciwy i przejrzysty. Proces ten umożliwił miastom doskonalenie złożonych wniosków między etapem wyboru wstępnego a etapem wyboru ostatecznego w oparciu o porady fachowe otrzymane od zespołu ekspertów i pozwolił na sprawiedliwe przyznawanie tytułu we wszystkich państwach członkowskich. Ponadto aby zapewnić ciągłość działania na rzecz Europejskich Stolic Kultury i zapobiec utracie doświadczenia i know-how, jaka miałaby miejsce w przypadku jednoczesnej wymiany wszystkich ekspertów, ich wymiana powinna odbywać się stopniowo.

Każdy beneficjent finansowania, które zostało przyznane w ramach programu, wskazuje w dobrze widocznym miejscu, takim jak strona internetowa, publikacja lub sprawozdanie roczne, że otrzymuje wsparcie finansowe z budżetu Unii oraz przedstawia szczegółowe dane liczbowe dotyczące finansowania pochodzącego z alternatywnych źródeł.

nauka
obszar
pomoc
zakres
uwaga
widok
model
obraz
kostka
gama
sukces